مطالعه سبزشدن و بقای گیاهچه ژنوتیپ های گلرنگ در خاک آلوده به بیمارگر pythium ultimum

این مطالعه باهدف پاسخ گویی به سؤالاتی در زمینه امکان وجود مقاومت ژنتیکی نسبت به بیماری مرگ گیاهچه در گلرنگ زراعی صورت گرفت. بدین منظور واکنش 15 ژنوتیپ گلرنگ زراعی نسبت به p.ultimum طی سال های 1386 و 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده با دو سطح استریل و غیراستریل به عنوان فاکتور اصلی و 15 ژنوتیپ گلرنگ به عنوان فاکتور فرعی اجرا شد. به منظور ایجاد آلودگی مذکور از کشت پراگنه های بیمارگر در ماسه استریل شده همراه با سوسپانسیون بیمارگر با غلظت 105 زئوسپور در میلی لیتر استفاده گردید. نتایج نشان داد که 10 ژنوتیپ، مقاومتی بیش از 90 درصد از خود نشان داده اند، که در بین آنها مقاومت بالای 98 درصد در دو ژنوتیپ lrv-55-255 و 34040 مشاهده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که آلودگی ناشی از p.ultimum بر سرعت سبزشدن در مزرعه مؤثر بود. گروه بندی ژنوتیپ ها، نشان داد که ژنوتیپ های گروه سوم (زرقان- 259 و 34040) نسبتاً مقاوم بودند.